Απόσπασμα εκπομπής 3/7/2019
Δεν αποτελεί ζήτημα εξωτερικής πολιτικής εάν τρυπήσει για πετρέλαιο η Τουρκία ή η Κύπρος. Η εξωτερική μας πολιτική είναι μεθοδευμένη ώστε να χάνει δικαιώματα ο Έλληνας πολίτης. Το Υπουργείο εξωτερικών μπορεί απλά να υπενθυμίσει μία συμφωνία. Η Ελλάδα έχει υπογράψει 50 συνθήκες και συμβάσεις στην παγκόσμια οικονομία. Συμφωνήσαμε ότι δεν θα πουλάμε τίποτα αλλά θα αγοράζει τα πάντα η Παγκόσμια Τράπεζα (εν συντομία Π.Τ.) στην οποία είμαστε συνιδρυτές και μέτοχοι. Μέσω του χρηματιστηρίου προκύπτει η τιμή που πουλάμε στους πολίτες που είναι οι πελάτες του κράτους.
Με αυτή την παγκόσμια πελατειακή σχέση στηρίζεται η παγκόσμια οικονομία. Όλες οι συναλλαγές γίνονται στο δολάριο. Οτιδήποτε πουληθεί, μέταλλα, ζάχαρη, σπόροι, πετρέλαιο, αγοράζονται από την Π.Τ. και από εκεί βγαίνει ένα κέρδος που μοιράζονται όλες οι χώρες που εντάχθηκαν στην συμφωνία.
Υπάρχουν εταιρίες brokers, funds όπου παραποιούν τα κέρδη και ενδεχομένως κλέβουν όμως στο τέλος της ημέρας γίνεται η πληρωμή. Δεν μπορούμε να βγάλουμε πετρέλαιο όποτε εμείς θέλουμε καθώς το συμβούλιο της Π.Τ. αποφασίζει από πού και σε τί ποσότητα θα εξάγεται. Δεν θα βγαίνουν όλα μαζί ώστε να διατηρούνται οι τιμές και τα κέρδη των μετόχων χωρών. Επομένως από όπου βγαίνει πετρέλαιο πληρωνόμαστε και το ταμείο αυξάνεται.
Αυτή την στιγμή έχουμε 115,5 τρις από το 1965 που με τους τόκους σήμερα είναι 1 τετράκις και συζητάμε για πετρέλαιο αντί να χρησιμοποιήσουμε αυτά τα χρήματα.
Εάν αποφασίσει η Π.Τ. να αντλήσει πετρέλαιο δεν είναι θέμα ούτε της Τουρκίας, ούτε της Ελλάδας. Όταν βγάζουμε πετρέλαιο πέραν από το μέρισμα που πληρωνόμαστε βάση της συνθήκης, η Π.Τ. μας δίνει και ένα κέρδος επειδή μας τα αγοράζει. Έτσι αποκτάμε δικαίωμα σε «φόρους εξαγωγής». Όμως αυτό δεν συμφωνήθηκε με την Ελλάδα. Εφόσον όμως πληρωνόμαστε, ποιος ο λόγος να βγάλουμε μόνοι μας πετρέλαιο;
Υπάρχει ένας όρος μέσα στην συμφωνία που ορίζει πως δεν μπορούμε να πουλήσουμε το πετρέλαιο στην διεθνή αγορά, αλλά να το διατηρήσουμε για τις ανάγκες του κράτους και του στρατού. Αυτή την στιγμή στην Ελλάδα έχουμε 3 πετρελαιοπηγές όπου τις εκμεταλλεύονται ξένες εταιρίες που ενδεχομένως δηλώνουν μικρότερη ποσότητα από αυτή που αντλούν, όμως με κομματικές κυβερνήσεις δεν θα μάθουμε ποτέ την αλήθεια.
Όταν η Π.Τ. δώσει εντολή να αντληθεί πετρέλαιο τότε είναι παρούσα μία επιτροπή της χώρας από το Υπουργείο Ενέργειας και με ένα σκάφος εταιρείας πληρωμένης από την Π.Τ. και οποιαδήποτε σημαία μελετά το κοίτασμα ώστε να δώσει εκτίμηση για το κοίτασμα. Η Ελλάδα έχει δικαίωμα να είναι παρούσα με επιτροπή σε κοίτασμα αλλά και να διαπιστώνει την ακριβή ποσότητα βαρελιών που θα εξάγονται ημερησίως.
Διαδίδεται πάντα μία πληροφορία με μικρότερο αριθμό βαρελιών από τον πραγματικό μέσω των ΜΜΕ ώστε να «ενημερωθεί» ο πολίτης και να επαναπαυθεί.
Όταν βλέπουμε ένα σκάφος με Τουρκική σημαία που πάει να «τρυπήσει» στην ΑΟΖ, έχει μισθωθεί από την Π.Τ. για να εκτελέσει συγκεκριμένη εργασία. Μία πλατφόρμα πετρελαίου έχει κόστος γύρω στο 1 δισεκατομμύριο. Με το που φτάσει η ώρα να αντληθεί πετρέλαιο από κάποιο κοίτασμα η Π.Τ. είναι υποχρεωμένη να ζητήσει προσφορές, διότι θα πληρώσει τις εταιρίες που θα βγάλουν το πετρέλαιο, καθώς η πετρελαιοπηγή ανήκει στην Π.Κ. και στην δευτερογενή αγορά παίρνουν τα χρηματιστήρια. Τα κράτη είναι τριτογενής αγορά και ο πολίτης βρίσκεται στην 5η και 6η θέση.
Πραγματοποιείται μία διαδικασία παραπλήσια ενός πλειστηριασμού ώστε να ανατεθεί σε Ελληνική εταιρεία που φέρει την γνώση και δυνατότητα, να αντλήσει πετρέλαιο από την Μεσόγειο. Αν δεν υπάρχει Ελληνική εταιρεία ή δεν δείξει ενδιαφέρον, αναζητά στην Μεσόγειο, αν πάλι δεν εμφανιστεί εταιρεία τότε αναζητά παγκόσμια. Η πλατφόρμα μπορεί να δοθεί με δάνειο ή να νοικιαστεί από άλλη χώρα ενώ πραγματοποιείται συμφωνία με συγκεκριμένο ποσοστό. Έτσι ξεκινά μία διαδικασία όπου εμπλέκονται πολλές εταιρίες. Ελικόπτερα, σωλήνες, γεωτρύπανα, ρυμουλκά, σκάφη, πλοία, ασφάλεια πετρελαιοπηγής, ασφάλεια πετρελαίου, εφοπλιστές, εταιρείες που παράγουν τα βαρέλια κλπ.
Άρα ένα καράβι της Τουρκίας που έλαβε εντολή να μεταβεί σε θαλάσσια τοποθεσία δεν σημαίνει πως ήρθε να μας πάρει τα πετρέλαια. Εδώ όμως ξεκινά η προπαγάνδα με τα ΜΜΕ να περνούν το μήνυμα ότι θα έρθει να σκάψει ο Τούρκος. Πως θα πουλήσει; ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ.
Ο Καντάφι έβγαζε με έγκριση από την Π.Τ. τα πετρέλαια όμως πουλούσε όσο ήθελε. Μπαίνει πάντα ένα πλαφόν, παραδείγματος χάριν η Λιβύη πρέπει να πουλάει 50.000 βαρέλια τον μήνα, αν πουλήσει παραπάνω προκαλείται πρόβλημα στην αγορά και πέφτει η τιμή που είναι ενδεικτικά 130$ ανά βαρέλι. Αν μία χώρα πουλήσει με 100$ τότε διαταράσσει την αγορά. Ο Καντάφι πουλούσε λιγότερο από την συμφωνημένη τιμή και σε μεγαλύτερη ποσότητα.
Η Ελλάδα βρίσκεται σε κάθε παγκόσμια οικονομική συνθήκη.
Επιμέλεια: Δήμος Δημαρέσης
ΠΗΓΗ: