“Προφυλακίστηκε για παιδική πορνογραφία ο πολυβραβευμένος συγγραφέας παιδικής λογοτεχνίας”
Ω, τι εκπληξη, πέσαμε από τα σύννεφα για άλλη μια φορά, οσμιζόμενοι την διαρροή της αποσύνθεσης της σάπιας σάρκας του σώματος του “πνευματικού” κόσμου.
Του πνευματικού κόσμου, που επιβραβεύει κατευθυνόμενες σαβούρες θολοκουλτούρας από τους υποταγμένους στις εντολές του πολιτισμού, που παράγει η νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων.
Όντας “πραγμάτων” γιατί καταργώντας την λογική μετατρέπει – υποβαθμίζει την οντότητά μας σε “πράγμα”. Το πράγμα είναι απολύτως χρήσιμο και εύκολα μετακινείται ως χειραγωγίσιμο προϊόν για τις ανάγκες των Αρχών και Εξουσιών.
Σε μια κοινωνία (κοινός νους) με αρχές και εξουσίες, τρομάρα τους, αρχές – χωρίς αρχή, ασκούν εξ-ουσία δηλαδή έξω από την ουσία. Ως ουσία ορίζεται το κοινωνικό σύνολο.
Να δεχτούμε ότι το φαινόμενο της παρεκτροπής της φυσιολογίας, η εκδήλωση δηλαδη της ανώμαλης συμπεριφοράς, δεν είναι σημερίνο, μόνο που αυτό όταν γινόταν αντιληπτό η ίδια η κοινωνία (πολιτεία) το απέβαλε ως μη υγιές, ως μη αποδεκτό, ως άρρωστο και το απέκοπτε από το υγιές σώμα.
Σήμερα παρατηρούμε να θεσπίζουν νόμους και υπό – νόμους που χαρακτηρίζουν κάθε είδους υπάνθρωπους, ανώμαλους, άρρωστους, ως ανάπηρους και τους πριμοδοτούν.
Πώς φτάσαμε ως εδώ; θεσπίστηκαν νόμοι που ρίχνουν στα μαλακά και στην ατιμωρησία όσους ασελγούν εκμεταλλεύονται και καταστρέφουν παιδικές ψυχές, ανυπεράσπιστα πλάσματα, ποιος το επιτρέπει;
Μήπως είναι οι ίδιοι που ονοματοδοτούν αυτές τις άμωμες πράξεις ως παιδοφιλία – παιδεραστία; Αλήθεια ποιο άρρωστο μυαλό μπορεί τις λέξεις παιδί φιλία έρως να τις συνθέσει συνδέσει για να αποδώσουν κάτι τόσο μυαρό; αν δεν είχε σκοπό να συγκαλύψει το σκοτάδι των πράξεών του κάνοντας τες εύηχες, ευπαρουσίαστες, εύπεπτες, στις συνειδήσεις των ανθρώπων.
Οι ίδιοι οι θεσμοί που όρισαν ως ειδικούς (UNICEF) για την φροντίδα και τα δικαιώματα των παιδιών είναι οι ίδιοι που εθελοτυφλούν στο έγκλημα που συντελείται στο υπόλοιπο ήμισυ του πλανήτη όπου τα παιδιά νόμιμα γίνονται βορά στα χέρια ενηλίκων μεσηλίκων μισανθρώπων και με τις ευλογίες ενός άλλου θεσμού, της θρησκείας τους.
Μια σειρά εγκλημάτων που βγήκαν στο φως τα τελευταία χρόνια αφορούσαν κακοποιήσεις παιδιών μέσα σε ιδρύματα – ορφανοτροφεία, εκπαιδευτηρια της καθολικής εκκλησίας που έλαβαν χώρα στην Ιρλανδία, Πορτογαλία, Καναδά, Αργεντινή, Αυστραλία. Στην Αμερική συντάραξε την κοινή γνώμη το (pizzagate) που αφορούσε την διακίνηση παιδιών (trafficking)
Στον ελληνικό χώρο να θυμηθούμε τις καταγγελίες της εφέτου Γρεβενών Μαρίας Μαργαρίτη για το τι συνέβαινε στα άδυτα των δικαστηρίων.
Στις μέρες μας το γεγονότα διαδέχονται το ένα το άλλο (υπόθεση Γεωργιάδη, Λιγνάδη, Μίχου, δολοφονία Καραϊβάζ) με υπόνοιες που εμπλέκουν υψηλά ιστάμενα πρόσωπα υπεράνω πάσης υποψίας σε έναν κύκλο εκμετάλλευσης ασυνόδευτων ανηλίκων. Άλλη μια παράμετρος των σημείων των καιρών και της βίαιης μετακίνησης πληθυσμών και όλα αυτά στημένα με ένα περιτύλιγμα δήθεν ενδιαφέροντος των διεθνών οργανισμών.
Βλέπουμε λοιπόν για ποιους λόγους η δικαστική και η νομοθετική εξουσία συντάσσονται με τις επιταγές των καιρών ως τροχοπέδη -συγκάλυψης -παραγραφής, προστατεύοντας οποιονδήποτε ανήκει στις ανώτερες λεγόμενες τάξεις. Πολλοί δε εξ αυτών καλύπτονται με πολιτική ασυλία (CURIA – VATICAN).
Το γεγονός ότι ξέφυγαν της συγκάλυψης μεμονωμένα συμβάντα που τώρα τείνουν να γίνονται συχνότερα μην θεωρηθεί ότι είναι τυχαία ή λάθος, αλλά θέμα τακτικής. Συνηθίζοντας το ευρύ κοινό στον βόρβορο είναι σαν παγιώνεται η άποψη ….”κοινωνια είμαι ο καθρέφτης σου και σου μοιάζω”.
Μην μας ξαφνιάσει αν το μέλλον μας επιφυλάσσει περισσότερες και ασύλληπτες εκπλήξεις. Για τους μη υποψιασμένους θα ήταν φρόνιμο να αρχίσουν να παρατηρούν σημάδια -ίχνη-πατήματα- σήματα – σχήματα, συνθήματα που χρησιμεύουν ως αναγνωριστικά μεταξύ τους για να μπορούν να δρουν μυστικά παράνομα ως ομερτά υπό τον νόμο της σιωπής. Τα βλέπουμε ακόμα και σε κάθε είδους προϊόντα μεγάλων τραστ που απευθύνονται αποκλειστικά σε παιδιά. Δεν είναι οξύμωρο;
Τελικά τα παραμύθια έχουν δράκο πολύ καλα κρυμμένο, ως τελικό συμπέρασμα, μιας και η αιτία για να ξετυλιχτεί όλο αυτό το κουβάρι ήταν ο εν λόγω βραβευμένος συγγραφέας παιδικής λογοτεχνίας. Άλλη μία απόδειξη ότι μπορούν να μεταλλαχθούν σε οποιαδήποτε μορφή προσφιλή, συμπαθή, αγαπητή, ιδιαίτερα ευχάριστη, για να προσελκύσουν και να παραπλανήσουν τον στόχο τους, που δεν είναι άλλος από τις αφελείς (χωρίς όφελος) αθώες ψυχές των παιδιών.
Είναι μία μέθοδος αναγκαία για τα υπάνθρωπα άψυχα σκουπίδια, παραδομένα, άρρωστα, τελειωμένα, για να αντλούν δυνατή καθαρή αμόλυντη ενέργεια ως ελιξίριο ώστε να μπορούν να συνεχίζουν να υπάρχουν μολύνοντας τον αέρα που αναπνέουμε
Οτιδήποτε στο περιβάλλον είναι διαστρεβλωτικό, αταίριαστο, φάλτσο, ασύμφωνο με την φυσιολογία του ανθρώπου επιφέρει δυσαρμονία, μπέρδεμα, διχασμό, ανασφάλεια, χάος επικρατώντας ο νόμος του δυνατού. Επιβεβλημένη ανάγκη οι κοινωνίες των ανθρώπων να το απαξιώσουν και να το αντιστρέψουν με λογική ,αρετή, δίκαιο, αλήθεια, ισότητα, αισθητική, ανδρεία, ελευθερια.
Η ήπια συγκαταβατική στάση της κοινωνίας χωρίς να αντιδρά στο τοξικό περιβάλλον που εντέχνως επιβάλλουν με νόμους επιεικείς σε οτιδήποτε μυαρό, βρώμικο ανούσιο και μορφωματικό που δεν σέβεται και βλάπτει τα σπλάχνα της είναι μια κοινωνία ανίκανη χωρίς ανδρεία να υπερασπιστεί το μέλλον της, μια παρακμάζουσα κοινωνία που οδεύει προς την αυτοκτονία.
Εμείς διαλέγουμε πως θέλουμε να ζήσουμε και τι θα παραδώσουμε στις επόμενες γενεές !!!
ΠΗΓΗ: